Аннотация

Кастусь Акула Гараватка КНIГА II ЗАКРЫВАЎЛЕНАЕ СОНЦА 1 На захад сонца раньняя восень дыхала туманам балотнае нiзiны, па якой марудна зьбiрала свае воды верхняя Бярэзiна. Золкая масьлянка кудзеляй спавiвала шырокiя паплавы й расплывалася па лiтоўскiх начоўках. Ранiцай, калi пачынала прыграваць сонца, туман найперш асядаў у лiтоўскай лагчыне, суседнiм балоце, а найдаўжэй трымаўся ў гушчарах над ракою. Марудна й лена адмiрала лета. Сьпелы верасень забаўляўся кволым павуцiньнем, снаваў сярэбраныя ўзоры на бабках ярыны, аздабляў сувоямi тонкае пражы чубы кустоў на ўзьлесьсi й аржышчы азiмiны. Буйнейшы вецер каламацiў павуцiнныя кросны, зрываў сярэбраныя нiткi з кустоў ды нёс iх уверх да сонца. Павуцiньнем забаўлялiся падлёткi. Начэплiвалi яго на палкi, уважна разглядалi малых чорных майстроў дзiўнае тонкае пражы. Зьзяла на сонцы тое павуцiньне чыстым доўгiм серабром. Засланае малочнай смугой неба наганяла млосную ляноту, якую ў далiне лiтоўскай трывожыў адно перазвон малаткоў зь зялезам у кузьнi. На парыжэлай Гараватцы сонна варушыў лiстотай, покаў жалудамi й грэў сiвыя баразнаватыя плечы гiгант Архiп, а на могiльнiку ў каронах дзьвёх вялiкiх соснаў вяла зьвягалi гракi й вароны. На нiвах сярпы дагрызалi апошнiя хвасты ярыны, галёкалi на статак пастушкi, а ў гумнах панскiх наймiты, быццам мурашкi руплiвыя, увiхалiся ля пражорлiвых малатарняў.

Отзывы

Закрываўленае сонца

Популярные книги

Глава 1 На утро мы с Машкой отправились в тульскую церковь — величественный Успенский собор, что высился над городом, словно белокаменный страж православия. Идя по мощёным…

Глава 1 Небо только начало светлеть, а наши лодки уже активно возили людей на другую сторону реки. Такого массового паломничества в дикие земли не было никогда. Все…

Глава 1 — Техно-школота 4 года назад. Запах сварки в учебном кабинете не выветривался даже с открытой форточкой: впился в кожу, забился в ноздри. Весь мир вокруг…

Глава 1 Я проснулся утром в прекрасном расположении духа, прошлепал на кухню, чтобы сделать себе кофе. Весь дом еще спал… Любил я эти утренние моменты, когда даже любопытный…

Глава 1. Пробуждение — Семён! — меня разбудил хриплый голос. — Семён! Я с трудом разлепил глаза. Разодрал. Разблокировал. В нос ударила отвратительная вонь. Голова раскалывалась,…

Глава 1 — Так вот, значит, что будет, если довести его тело до критического состояния… — задумчиво проговорил крупный мужчина, пока его длинные, платиновые волосы слегка…