Завеі

Караткевіч Уладзімір Сямёнавіч

Жанр:  Проза: рассказ.

  • 0

Аннотация

На фінскую вайну мяне ўзялі на другі дзень пасля вяселля. Дваццаць кіламетраў ехалі мы да нашай станцыі Вальшанкі, i ўсе дваццаць кіламетраў жонка сядзела поруч са мною ў машыне як закамянелая. Я просты чалавек і не вельмі веру ва ўсе гэтыя вашы раманы-аповесці. Надта ўжо хораша ў ix пра каханне пішуць. Але жонку мне было шкода кідаць. І было мне крыўдна. Жонка мая не з нашай вёскі, не з Андрэеўшчыны была, а аж з Пятроўскіх выселкаў, яшчэ на пятнаццаць вёрст ад станцыі далей, ніж мы. І на веласіпедзе, і пехтуром, і на папутных машынах, і ў спёку, і ў асеннія дажджы, і ў сцюжу. Бо я да яе аж паўтара года заляцаўся, надта ўжо яна мне прыемнай была. А яна за мяне замуж не хацела выходзіць: я чалавек не авантажны, морда ў мяне, самі бачыце, рэшатам не накрыеш, хоць я здаровы, моцны і працу добрую маю, шафёрам працую. Толькі не мог я з ёю размаўляць, як іншыя. Кастусь-гарманіст, дык той, бывала, i пінжак на плечы, i "ласачка ты мая, ясачка ты мая гожая, ружа ты мая прыўкрасная". А я больш маўчу, стаю, як хомка, або размаўляю пра жыта, якое яно стала добрае i што ў iм з галавою схавацца можна. Некаторыя дзяўчаты нават крыўдзіліся: думалі, што я нахаба. Ну, аднак надта ўжо я настойлівы быў — выйшла за мяне.

Отзывы

Завеі

Популярные книги

Глава 1 Живой * * * В себя я пришел практически сразу, однако лишь на несколько мгновений. Сознание то включалось урывками, то выключалось вновь, поэтому я видел…

Глава 1 Комаринский еще продолжал витиевато ругаться на том конце трубы, когда я отключил связь. Ну вот она ложка дегтя. Не бывает, чтоб везде было хорошо, где-нибудь…

Annotation Он преследовал её со школьной скамьи. Каждый её вздох был под его контролем. Он загонял её в угол. И, казалось, он был наивысшем злом. Так считала Алексия,…