Аўтух-дамоўнік

Караткевіч Уладзімір Сямёнавіч
  • 0

Аннотация

У старога Васiля жыў за печкаю дамоўнiк, якi быў падобны на маленькага чалавечка. Нiшто сабе, цiхмяны быў, падлоты вялiкай не рабiў. Удзень ён цiха спаў на ложку з попелу, а ўначы пачынаў сваю нячутную тупатню па хаце i пiў з сподачка малако, як вожык. Аўтухом клiкалi гэтага дамоўнiка. Спаў ён таксама ўсю зiму, i толькi калi пачынала страляць печка, рассыпаючы вакол залатыя iскрачкi i глытаючы ротам чурак за чураком, выпаўзаў адтуль i сядаў насупраць, саграваючы скалелыя пальцы. Гаспадынi замiнае, тая яго i штурхне iншы раз, але ўзiмку ён ставаў вялым i не крыўдзiўся. Затое ўлетку нават i ўдзень шпацыраваў, спаў мала, i ўжо тады не было ад яго спакою нiкому. Забярэцца на стайню, выцягне стуль Варанога i гарцуе на iм да свiтанку. Ранкам конь увесь у мыле, дрыжыць як асiнавы лiст. А Аўтух забраўся ў пуню на сена, сапе носам — i чхаў на ўсё. Стары Васiль таму сыну, што на стайнi начаваў, аплявух надае: чаму не даглядаў. Вось сын i раззлаваўся на Аўтуха, вырашыўшы яму як-небудзь адплацiць. Аднойчы бачыць: сядзiць Аўтух на верхняй перакладзiне лесвiцы, якую да плота паставiлi, шчыпле з бузiны чырвоныя гроны i ўплятае са смакам, напiхвае за абедзве шчакi.

Отзывы

Аўтух-дамоўнік

Популярные книги

Глава 1 О новый дивный мир По мере приближения город становился всё более масштабным, давил массой, словно огромный айсберг, разве что айсберг был бы величиною с мегаполис…

Глава 1 Строения поражали своей величественной архитектурой — словно титаны древности воздвигли эти монументы на века. Массивные каменные блоки цвета пепельного гранита…

Глава 1 Я обожаю рыбалку. Как говорится, меня хлебом не корми, дай рыбу поудить. А сегодня явно удачный для этого день. Солныш ко светит, берёзки к воде свисают, на…

Глава 1 По ушам долбит громкая клубная музыка. Внутри тела расходиться приятное тепло от выпитого алкоголя. Голова кружиться, сознание мутнеет, и в этот же момент ко мне…

Глава 1 — Дамы и господа! — голос у Кузнецова был под стать его росту. — Рад видеть вас на очередном аукционе рода Кузнецовых. — Двухметровый детина смущенно улыбнулся,…

Глава 1 — Либо так, либо никак, — отрезал я. — Понимаю, ты горячий человек, вы вообще горячий народ со своим темпераментом. И вся эта ситуация сложилась из-за того, что…